Kijk eens aan, de Vlaamse jeugd schreef zich opnieuw massaal in voor The Voice Kids, ondanks al die gestrande kindsterretjes sinds het VTM-programma onder de doopvont werd gehouden. Beweren dat een stralende showbizzcarrière je toelacht als je deze zangwedstrijd wint, tja, daar wordt in de krochten van de muziekindustrie – daar waar patjepeeërs zoals bovengetekende zich ophouden – eens smakelijk om gelachen, vooral wanneer de Orval in de man is en vrolijk door diens hersens klotst.
Anno 2023 lijken de programmamakers zich daarvan bewust en doet het wedstrijdelement vooralsnog bijkomstig aan. In de plaats daarvan schuift men er de fader naar emo, traantjes, opvliegertjes en opgeklopte euforie helemaal open.
Sweet Dreams
In de eerste twee afleveringen draaide het ‘m allemaal om naïeve verwondering, schattige snoetjes, wijdogige verbazing, van zenuwen trillende stembandjes, papa’s met een krop in de keel, mama’s met bergen Kleenex aan de traanklieren en eerbetonen aan overleden opa’s, oma’s of diverse huisdieren. Met wat geluk moeten ook de juryleden ervan waterogen want zoals u, ik, Mike, Guido en Edwin Ysebaert weten, brengt niets Jan met de pet zo uit balans als emotioneel onstabiele BV’s. Zeker als ze Metejoor of Pommelien Thijs heten.
Intrigerend genoeg zette ik het zelf ei zo na op een wanhopig gejank toen de kleine Céleste zich opmaakte om ‘Sweet Dreams’ van Eurythmics te zingen en in haar introductiefilmpje werd begeleid door de intro van de Marilyn Mansonversie van die eighties-hit. Omdat een schitterend ongeluk nooit alleen komt, bleek Celeste in haar vrije tijd ook nog eens misdienaar. Voor rock-‘n-roll-leken: Manson is de Antichrist. Een adept van Satans PR-man Anton LaVey. Notoir vrouwenmishandelaar trouwens. Kickt op bondage en allerlei pijnbanken. In de videoclip van zijn ‘Sweat Dreams’ berijdt Manson geheel zwartgeblakerd een enorm varken. Ja, bij VTM moet het heerlijk dijenkletsen zijn aan de toog met de jongens van de montagecel.
Bijbel
“Het leukste is als je de pastoor van dichtbij kunt zien”, liet het engeltje Céleste zich nietsvermoedend ontvallen toen haar werd gevraagd waarom ze ‘Het Kruis’ diende. Bij zo een uitspraak kon je je dertig jaar geleden al in je streekbiertje verslikken, na Godvergeten op Canvas wil je al helemaal niet in de schoenen van de regisseur staan die zoiets laat passeren. Een zuchtje later zag je het meisje op haar slaapkamertje voorlezen uit de Bijbel. Prompt wenste je haar iets van Roald Dahl toe. Of de Necronomicon Ex Mortis.
Hoe dan ook, tussen het melodrama door mocht jurylid Coely nog eens fantastisch zingen en dat was een opluchting. Ook het natuurtalent Milena (11) die ‘Easy’ van Adele zong en een impressionante Maud (14) herinnerden je aan het feit dat het hier een wedstrijd betrof. Verhip en warempel! Dan tóch.
Elke vrijdag om 20.35u op VTM