‘I am the king of the divan’, zong Lou Deprijck in ‘Ça plane pour moi’. Die onsamenhangende stortvloed van woorden, bovenop een vrolijk rocknummer, is het bekendste wapenfeit van de zanger en producer uit Lessen. En toch is het niet zijn naam die vooral met de hit uit 1978 wordt geassocieerd. Dat blijft Plastic Bertrand, het pseudoniem van de Brusselse zanger Roger Jouret.
Deprijck had het nummer wel geschreven, geproducet en ingezongen, maar liet Jouret lang de honneurs waarnemen. Toen Deprijck dan toch erkenning wou, weigerde Jouret die te geven. In 2006 kwam het tot een rechtszaak, waarbij Deprijck in 2010 in het gelijk werd gesteld door een expertenpanel: de stem van ‘Ça plane pour moi’ was wel degelijk die van Deprijck.
Met bijna 100 miljoen streams op Spotify en passages in films als The wolf of Wall Street is de song nog steeds een wereldhit. Hij kwam er aan het eind van een decennium waar Deprijck er wel meer uit zijn pen schudde. In 1976 werd ook ‘Charlie Brown’ een succes: die song bracht Deprijck samen met Sylvain Vanholme en Yvan Lacomblez, onder de naam Two Man Sound. Ook hun ‘Disco Samba’ maakte brokken: daarvan gingen in Mexico maar liefst 1,2 miljoen exemplaren over de toonbank. En onder de naam Lou & the Hollywood Bananas haalde Deprijck met ‘Kingston, Kingston’ in 1979 nogmaals meerdere Europese hitlijsten.
Met wereldwijd zo’n 20 miljoen verkochte platen is Deprijck dus een van de meest succesvolle Belgische songschrijvers. Als producer lanceerde hij in de jaren 80 ook mee de carrière van de Frans-Belgische zangeres Viktor Lazlo.
Op een mossel langs het Atomium
In de jaren 2000 verkaste Deprijck naar Thailand. Een Telefacts-reportage in 2005 portretteerde de zanger toen als sekstoerist in Pattaya, al baatte hij er ook een frituur uit. In 2012 verhuisde hij opnieuw naar België, waar hij dat jaar deelnam aan de gemeenteraadsverkiezingen voor de MR. In mei van dit jaar maakte de 77-jarige Deprijck zich nog op voor een vierde huwelijk, met zijn vriendin van 26. Hij laat één dochter na, maar liet in het verleden wel verstaan dat hij ook niet-erkende kinderen had.
Van Deprijck blijft een beeld over van een producer die genres aan de lopende band door elkaar klutste, van popcorn, newbeat, chachacha tot ska. ‘Vergelijk me met iemand als Kid Creole and the Coconuts’, omschreef hij die werkwijze in 2014 in een interview met De Standaard. ‘Die probeerde ook altijd dingen uit voordat iemand anders er op kwam.’
En of hij bleef uitproberen: in 2016 nam Deprijck nog een hallucinant supporterslied op voor de Rode Duivels, naar aanleiding van het EK voetbal 2016. Samen met voormalig Miss België Annelies Töros zong hij ‘Come on Belgium’, en in de clip scheerde hij op een mossel langs het Atomium. Ook op dergelijke stunts had hij een heldere kijk. ‘Ik weet wat ik ben: een entertainer’, zei Deprijck in 2014 aan De Standaard. ‘Goedkeuring van de critici heb ik niet nodig. Wat ik wil achterlaten zijn de songs, niet mezelf.’